កង្វល់ខ្ញុំ

ជំរាប់សួរមិត្តអ្នកអានព្រមទាំងបងៗអ៊ំៗទាំងអស់

ដែលបានធ្លាប់ស្គាល់ឈ្មោះខ្ញុំ លីម ចំរើន ព្រមទាំងបានជួយគាំទ្រស្នាដៃរបស់ខ្ញុំកន្លងមក។ សូមមេត្តាលើកលែងអភ័យទោសឲ្យរូបខ្ញុំបាទដោយអនុគ្រោះផងចុះ ទោះជាទង្វើទាំងឡាយនោះខុស ដោយចេតនាឬដោយអចេតនាក្តី។ ថ្ងៃនេះទោះជាហួសពេលបន្តិចទៅហើយក្តីក៏រូបខ្ញុំសូមប្រាប់ដំណឹង ដ៏ល្អបំផុតនិងការឈឺចាប់បំផុតរបស់ខ្ញុំ។សូមជួយឲ្យអ្នកទាំងអស់គ្នាមេត្តាជួយសប្បាយរីករាយជាមួយខ្ញុំផងនិងជួយរំលែកទុក្ខក្នុងចិត្តរបស់ខ្ញុំផងនៅពេលនេះដែរ។ ខ្ញុំចង់ប្រាប់ថា ប្រពន្ធបស់ខ្ញុំបានជួយបង្កើត សមាជិតថ្មីម្នាក់ទៀតឲ្យខ្ញុំហើយ គឺ ខ្ញុំមានកូនស្រីម្នាក់ទៀតហើយ ឈ្មោះថា​ លីម លក្ស្មី  កើតថ្ងៃអាទិត្យ ទី០៦ ខែឧសភា ២០១២ កន្លងទៅនេះ ដោយលំបាក់បំផុត គឺដោយ បូមយកចេញមក ទាំងម្តាយទាំងកូនខ្សោយណាស់លំបាក់ តែបានជោគជ័យហើយ​ ប៉ុន្តែខ្ញុំសែនតូចចិត្តបន្តិចដែលមិនបាន ចាក់ថ្នាំបង្ការ ជំងឺរបេង និង រលាកថ្លើមប្រភេទបេ ឲ្យបានទាន់ពេលវេលាដូចកូនគេ ធ្វើទេព្យមាន ខ្សែទាក់ទងយកមកចាក់ខ្លួនឯងទាន់ពេលវេលា។ខុសកូនប្រុសខ្ញុំមុនឈ្មោះ លីម ឧត្តមមុនី បាន យាយវានាំយកទៅចាក់នៅពេទ្យឯកជនខាងក្រៅទាន់ពេលក្នុងកំឡុងពេល ២៤ម៉ោង បន្ទាប់ពីកើតមក តែកូនស្រីខ្ញុំវិញគឺ២យប់ហើយមិនទាន់បានចាក់ផងគេថាចាំទៅមណ្ឌលសុខភាពវិញបានគេចាក់ថ្នាំឲ្យ ។ តើពេទ្យបង្អែកខេត្តមួយទាំងមូលពិតជាមិនមានថ្នាំវាក់សាំងចាក់ឲ្យមែន? ព្រោះថ្នាំនេះគេថាមានប្រសិទ្ធ ភាពល្អក្នុងតែ ២៤ម៉ោងទេ ល្អបំផុតនោះ បើក្រោយ និងហេង ស៊យ ទេ។ (ខ្ញុំក៏មិនដឹងឡើយ) នៅពេលនេះកូនពេទ្យនោះដេកយ៉ាងស្ញៀមស្ងាត់ មិនលំបាក់ដូនកូនស្រីខ្ញុំ និងអ្នកជិងខាងក្នុងបន្ទប់ជា មួយគ្នាត្រូវដេករងចាំពេទ្យធ្វើការចាក់ថ្នាំបង្ការថ្ងៃស្អែក ទាំងអស់គ្នានោះ៥នាក់កំពុងធ្វើទុក្ខម្តាយឪពុក យាយតាវា។ឯអ្នកខ្លះហួសពេល៣ថ្ងៃមកហើយ។តើត្រង់នេះសមទេ? ខ្ញុំក៏មានលុយខ្លះដែលតែមិនដឹង ធ្វើយ៉ាងម៉េចព្រោះមិនធ្លាប់អាងម៉ែឪ ឥលូវ ពួកគាត់លំបាករវល់ផងមិនបានមកជួយជាប់លាប់ទេ ព្រោះ សំអាងថាមានខ្ញុំជាប្តីមកហើយ តែប្តីឡឺកឺ មិនដឹងធ្វើយ៉ាងម៉េចមានតែអង្គុយសរសេរកំណាព្យរៀបរាប់ ការឈឺចាប់តែម្នាក់ឯងស្តាប់កូននិងម្តាយស្រែកយំថ្ងូរព្រមជាមួយកូនអ្នកជិតខាងគួរឲ្យសង្វេងខ្លោចចិត្ត បំផុតព្រោះមិនអាចជួយកូននិងប្រពន្ធបានជាមួយកូនអ្នកជិតខាងយំឲ្យឆ្លើយឆ្លងពេញបន្ទប់គ្មានអ្នកគ្រូ ពេទ្យឬលោកគ្រូពេទ្យណាមកជួយសួរនាំអ្នកជំងឺកូនខ្ចី​ពីមូលហេតុយំ ឬត្រូវការអ្វី? បែបទៅជានាំគ្នា ទៅធ្វើអ្វីផ្សេងឥតប្រយោជន៍ទៅវិញ ដូចជា ដេក,ជុំគ្នាលេងល្បែង...។តែខ្ញុំសូមនិយាយចំពោះតែអ្នកខុស ទេអ្នកជួយខ្ញុំគេជួយ ល្អត្រឹមត្រូវខ្ញុំសូមមិននិយាយមើលងាយប៉ះពាក់ពួកលោកទេ មានតែដឹងគុណនិង កោតសរសើរអំពីឧត្តគតិរបស់គាត់ពិតៗជួយមនុស្ស។ ក្រៅពីអ្នកក្រជិតខាងគ្នាជួយសួរនាំយក អាសារគ្នា ទៅវិញទៅមកនោះគ្មានឡើយ។

          ថាខ្ញុំចុះលំបាក អ្នកខ្លះទៀតក្បាលមួយគ្មានអ្នកណាមកជួយមើលថែប្តីរវល់ផឹកនៅជាប់គ្រែកូនខ្ញុំ ដេកមានតែពីរនាក់កូន ហើយមានអ្នកខ្លះទៀតកូនយំស្ទើរពេញមួយយប់ព្រោះគ្មានទឹកដោះឲ្យកូនបៅគ្រប់ ទាំងអស់នេះគឺជាទិដ្ឋភាពខ្ញុំបានជួបផ្ទាល់ខ្លួនឯងពិតៗក្នុងមួយជីវិតខ្ញុំ​ វាពិតជាលំបានចិត្តកាយណាស់។ ខ្ញុំក៏ធ្លាប់បានតែងកំណាព្យនិយាយអំពីគ្រូពេទ្យនេះដែរកន្លងមកតែមិនសូវឈឺចាប់បំផុតធ្លាក់ចំពោះកូនឯង នៅពេលនេះទេ។ ខ្ញុំមិនបានដេកស្ទើពេញមួយយប់ព្រោះកូនមិនស្រួលដេកមិនសូវលក់បារម្ភពេក។ ទើបសរសេរកំណាព្យមួយបទទុកគ្រាន់បានមានប្រិយមិត្រអ្នកស្គាល់ខ្ញុំជួយបានបង្ហោះការឈឺចាប់ របស់ខ្ញុំផងព្រមទាំងជួយបង្ហាញជូនពិភពលោកឲ្យបានដឹងថាអ្នកជំងឺខ្លះនៅស្រុកខ្មែរមិនបានស្មើឆ្កែមួយ ក្បាលនៅស្រុកក្រៅផងបើតាមខ្ញុំមើលឯកសារសត្វ។ (ខ្ញុំឈឺចាប់ឈឺចិត្តណាស់)

សំគាល់

ខ្ញុំសូមសួរសំនួរមួយផងបើបងប្អូនណាដឹងមេត្តាជួយស្រាយកង្វល់ខ្ញុំផង ខ្ញុំឮគេថាកូនកើតដោយបូម ដូចនេះ១០នាក់មាន៩នាក់មានបញ្ហាខួរក្បាលនៅពេលធំ?ឬអាចស្លាប់ផង? តើពិតទេ?បើបងប្អូនណា បានស្គាល់អ្នកចេះដឹងសូមមេត្តាជួយសួរពន្យល់បកស្រាយខ្លីក៏បាន ឲ្យខ្ញុំបានយល់ដឹងខ្លះការពារទាន់ ពេលវេលាផង។ ខ្ញុំជាឪពុកក្មេងខ្ចីម្នាក់នេះល្ងង់បារម្ភខ្លាចណាស់។

សូមមេត្តាទទួលយកការរាប់អានដោយស្មោះអំពីខ្ញុំផង។

លីម ចំរើន

(ផ្តើមសរសេរគិតម៉ោង​ ១២ៈ២៥ រំលងអធ្រាត្រ ដល់ ២ៈ២៥ ព្រឹក)

(ថ្ងៃអង្គារ​​ ទី៨ ខែឧសភា ឆ្នាំ២០១២)

http://limchamroeun.blogspot.com